Alpaslan için İlyas, amcadan ziyade bir abiydi. Felç kaldıktan sonra da en büyük destekçisi yine oydu. Dinlenmesi için Alpaslan'ı odasına götüren İlyas, kucağına aldığı yeğenini yatağına yatırır. Alpaslan'ın ağladığını gören amcası, onu canı gibi sevdiğini, bir ömür sırtında taşıyacağını ve hiçbir zaman yük olmayacağını söyler. Kendisine ihtiyacı olduğunu söyleyen amcasına Alpaslan, bu haldeyken nasıl destek olacağını bilmemektedir. İlyas ise bir yandan, yaşamak istemeyen, hiçbir şeyi yaşamaya değer görmeyen yeğenini haklı bulmaktadır. Ama ona ihtiyacı da vardır. Hatta iyileşerek, dosta düşmana karşı, ayağa kalkmış bir halde ihtiyacı vardır. Çakalların saltanatı aslanlar ayağa kalkana kadar olduğu için, çakalların karşısında, tek başına değil, Alpaslan ile birlikte savaşmak istemektedir. Alpaslan İlyas için, çakalların korkulu rüyası olacak bir aslandır.
Yeğenine cesaret veren İlyas da, aslında, ayakta zor durmaktadır. Abisi bir yandan, Alparslan bir yandan, herkes başka bir yandan… Çaresizdir… Bunca kalabalığın arasında dertleştiği ve içini döktüğü tek kişidir Ömür. İlyas'ı teselli eden Ömür, onun güçlü bir adam olduğunu ve İlyas ayakta durduğu sürece herkesin ayakta olacağını söyleyerek ona güç verir.
