Kardeşlerim son bölümde kiralarını ödeyemeyen kardeşler, anne ve babalarından yadigâr kalan evlilik yüzüklerini, bozdurmak zorunda kalırlar. Asiye'den durumu öğrenen Doruk, para verse de, Asiye'nin almayacağını bildiği için, onunla birlikte kuyumcuya kadar gider. Altın yüzükleri bozduran Asiye'nin arkasından yüzükleri kuyumcudan, daha fazla para vererek, geri satın alır. Berk'in yazdığı tiyatro oyununda, Doruk'un Asiye'ye kolye takma sahnesinde, geri aldığı yüzükleri, kolyeye geçirip, Asiye'nin boynuna takar. Asiye şaşkınlık ve sevinci bir arada yaşar. Doruk, yüzükleri en kırıcı olmayan bir şekilde, hediye etmiştir. Bu sürpriz karşısında duygulanan Asiye, tiyatrodaki repliğini çok içten ve gerçek duyguları ile Doruk'a haykırır. Peri masalı gerçeğe dönüşmüştür.
Asiye ve Doruk, Berk'in yazıp yönettiği tiyatronun prova çekimleri yapılırken, repliklerin dışına çıkarlar. Birbirlerine olan kızgınlıkları, metnin dışına çıkmalarına neden olur. Metinden bağımsız kendi aralarında atışmaları, ekiptekilerin de dikkatin çeker. Son provaya geldiklerinde ise, ikilinin arasındaki sular biraz durulmuştur. Doruk bu arada, Asiye'nin kuyumcuda bozdurduğu, anne babasının evlilik yüzüklerini, geri satın almıştır. Asiye'nin boynuna kolye takma sahnesi geldiğinde anda ise, Asiye büyük şaşkınlık yaşar. Çünkü, Doruk'un taktığı kolyenin ucunda, mecburen satmak zorunda kaldığı yüzükler vardır.
Bu özel ve anlamlı hediye Asiye'nin, rol arkadaşı Doruk'a söylemesi gereken sevgi sözcüklerini, gerçek duygularının itirafı getirir. Bu artık replik ve rol değil; Asiye'nin aşk itirafıdır. Asiye, oyuncu olarak değil; kendisi olarak, kendi duyguları ile sahnededir. Her harfine bastırarak, duyguları taşarcasına Doruk'u sevdiğini söyler.
