İstanbul Kartal'da yaşayan İlkokul öğrencisi Beratcan Karakütük, 15 gün önce esrarengiz bir şekilde kayboldu. Beratcan Karakütük'ün kaybolmasının ardından ailesi ve polisin yanı sıra vatandaşlar da seferber olmuştu. Çocuklarının bulunması için Müge Anlı ile Tatlı Sert'e de gelen aile Müge anlı'dan ve ekibinden yardım istedi. Olayla ilgili Çocuk Şube ve Asayiş Şube Müdürlüğü tarafından ortak yürütülen soruşturmada dün Tuzla Orhanlı'da Beratcan'ın cesedine ulaşıldı.
Alınan acı haber üzerine bugün Müge Anlı ve ekibi hem Beratcan'ın cansız bedeninin bulunduğu olay yerine, hem de acılı ailenin evine gitti. Müge Anlı yaşanan bu acı olay için, Beratcan'ın canlı bulanacağına dair ümitlerim günler öncesinde kesilmişti. Bunun sebebi annesiyle yayın arkasında aramızda geçen özel konuşmaydı. Annenin bana anlattıklarından sonra öğrendiklerimi Çocuk Şube'ye de bildirdik. Soruşturmanın sağlıklı yürütülmesi açısından bazı bilgileri paylaşamıyorum. Cinayet, Beratcan'ın kaybolduğu, daha doğrusu kaçırıldığı gün işlenmiş. Kaçırıldığı diyorum ama bu zorla olan bir kaçırılma değil aslına bakarsanız. Beratcan, aslında tanıdığı birinin arabasına bindi ve maalesef farkında olmadan ölüme doğru gitti. Bu cinayetin sebebi insanın aklına hayaline gelmeyecek bir şey. Tam bilgi paylaşamamamın nedeni Üsküdar Çocuk Şube ve Cinayet Masası olayın henüz açıklamama istediğinden kaynaklanıyor.
Acılı baba Ergün Karakütük Müge Anlı'ya konuştu!
Oğlumun ölü bulunduğu yer bizim evimize çok uzak kalıyor. Bu acıyı bize yaşatan kişiye adalet en büyük acıyı versin. Benim ufacık yavrumdan ne istedi. Beni teşhis etmek için çağırdıklarında olayın şokundan oğlumun cansız bedenine bakamadım bile. Tek hatırladığım yüzünde bir yara olduğu ve başının bir tarafında saçının bulunmadığı. Şüphelendiğimiz bir isim var. Bunu en başta da emniyete bildirdik. Aranan kişi şüphelendiğimiz insan aynı çıkınca da emin olduk. Bizim kendisiyle bir bağlantımız yoktu. Bir dönem eşimle aynı iş yerinde çalışmıştı. Kendisi de evli ve çocuk sahibiydi. İçimde hep oğlumun geri geleceğine dair ümit vardı. Ben şimdi 10 yaşındaki çocuğumu toprağa vereceğim. Benim ufacık çocuğumdan ne istedi. Derdi, sorunu benimleyse benimle paylaşsaydı, bana gücü yetmedi çocuğuma gücü yetti. Polise de şüphelendiğimiz için kendisini, şikâyet etmiştik. Fikrimce eşime takıntısı vardı. Böyle tahmin ediyorum. 3 yıl içinde bir defa belki gördüm kendisini. Sonradan öğrendim eşinden ayrılmış. Olay yerinden de tekrar geçtiğine dair söylentiler aldım. Oğlum çok akıllı, yerinde duramayan bir çocuktu. Tanımadığı birine kanıp, başka yerlere gideceğine inanmamıştım zaten. Zorla götürdüler çocuğumu, ne yazık ki kaybettik kavuşamadık ona.
