"Merhametimiz de gazabımız da yalnız Allah rızası için..."

Resûlullah "Ey Ali! Seni, yerleri ve gökleri yaratan Allah'a emanet ederim." buyurdu. Meydana çıkan Hz. Ali evvela kâfiri imana davet eyledi. Kâfir, bu daveti reddedince de vuruşmaya başladılar. Biraz sonra kafiri yere yıkıp göğsü üzerine çıktı ve kılıcını boğazına dayayıp tekrar imana davet etti. Kurtulamayacağını anlayan kâfir, O'nun yüzüne tükürdü. Bunun üzerine Hz. Ali kılıcını kınına soktu ve ayağa kalktı. Adam şaşırdı. "Ey Ali! Ben seni daha çok kızdırayım da beni bir anda öldüresin ki kurtulayım diye sana tükürdüm. Sen ise kılıcını kınına sokup kalktın. Bunun hikmetini anlayamadım" dedi.

Hazreti Ali de bir miktar susmuş. Bakmış kafirin yüzüne. Demiş ki… "Ey kâfir, seni hemen öldürmeyip beklememin, imana çağırmamın sebebi İslâm dininin izzeti ve Allah hakkı içindi. Sen yüzüme tükürünce bu benim nefsime ağır geldi. Böyle olunca seni Allah için değil, nefsim için öldürmüş olmaktan korktuğumdan kılıcımı kınına koydum". Bu söz üzerine adam Müslüman olmak istediğini bildirerek şöyle dedi: "Ey Ali! Sizde bu temiz niyet, lütuf ve ihsan olduğuna göre, dininiz haktır. Bana nasıl iman edeceğimi öğret, Müslüman olayım" dedi.